Tancerz, choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu. Pracował we Wrocławskim Teatrze Pantomimy we Wrocławiu, Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu, Teatrze Wielkim w Poznaniu, oraz Badisches Staatstheater w Karlsruhe. Przeszedł wszystkie szczeble artystycznej kariery: od adepta do I solisty baletu. W Operze na Zamku w Szczecinie był kierownikiem baletu, który następnie przekształcił w autorski teatr tańca Teatr DNA – taniec zakodowany genetycznie. Współpracował z choreografami reprezentującymi różne style taneczne i sposoby myślenia oraz kreowania przestrzeni artystycznej, między innymi z: Henrykiem Tomaszewskim, Matsem Ekiem, Birgitt Cullberg, Ewą Wycichowską, Teresą Kujawą, Olafem Schmidtem, Gray Veredon, Conradem Drzewieckim, Barbarą Gołaską, Andrzejem Glegolskim, Emilem Wesołowskim, Przemysławem Śliwą, Henrykiem Konwińskim, Markiem Różyckim, Dawidem Earle, Waldemarem Wołk-Karaczewskim, Jerzym Makarowskim, Ivanem Bataillei, Antalem Fodo. 

Występował na wielu festiwalach w kraju jak i za granicą, m.in. w: Edynburgu, Sofii, Lill, Carcassone, Berlinie, Hamamatsu, Xanten, Luksemburgu, Brukseli, Brugii, Kownie, Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Krakowie, Lublinie, Bukareszcie. Współtworzył warsztaty i festiwale tańca: Letnie Spotkania Artystyczne w Kutnie, Lądeckie Lato Baletowe w Lądku Zdroju, warsztaty tańca w Sieradzu i Szczecinie, a w ostatnim czasie także warsztaty w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu” (w 2014 roku w Zduńskiej Woli, w 2015 natomiast w Krotoszynie oraz w Zakrzewie, w którym był też koordynatorem artystycznym projektu „Dekalog. Warsztaty”). Prowadził także warsztaty z osobami niepełnosprawnymi ze Środowiskowego Domu Samopomocy w Serocku (powstał „Projekt Alicja w Krainie Czarów”; 2014), a także warsztaty z osobami niepełnosprawnymi w ramach „Lata teatrze” w Pobiedziskach (2015). Prowadził także warsztaty mistrzowskie w Narodowym Teatrze Akademickim im. Janki Kupały w Mińsku (2015), a także warsztaty mistrzowskie w Schliersee (2019). 

Wystąpił m.in. w „Święcie wiosny” i „Faust goes rock” w Polskim Teatrze Tańca (chor. E. Wycichowska), „Jeziorze łabędzim” (chor. M. Petipa, L. Iwanow, E. Wycichowska), „Giselle” (chor.  J. Coralli, J. Perrot), „Popołudniu Fauna” (chor. W. Niżyński) , „Panu Twardowskim” (chor. H. Konwiński),  „Harnasiach” (chor. E. Wesołowski) w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Podczas pracy w zespołach baletowych stworzył m.in. choreografie: „Orawa” (muz. W. Kilar), „Tomaszów” (muz. Z Konieczny), „Sen o blondynkach” (muz. Cranes), „Makbet – sceny” (muz. Z. Kozub), „Żegnaj Polsko” (muz. Z. Kozub), „Okłamuj mnie, pocałuj też” (muz. M. Górecki), „Kronika zapowiedzianej śmierci” wg Marqueza (muz. O. Messiaen, E. Kitt, L. Anderson), „Strofy na sopran i głos recytujący” (muz. K. Penderecki). 

Po odejściu z pracy w zespołach baletowych, w poznańskim Starym Browarze artysta przygotował dwa solowe spektakle – „Waiting” (2006) i „Z Tobą chcę oglądać świat” (2008), a także muzyczno-taneczny projekt „poLY-RHYtm” we współpracy ze Zbigniewem Kozubem, zrealizowany w ramach Festiwalu Wiosny w Poznaniu (2009). „Waiting” został uznany za jeden z najważniejszych spektakli w polskim tańcu na przestrzeni wielu lat i pokazywany był w ramach Polskiej Platformy Tańca w Poznaniu (2008). Jesienią roku 2011 powstał „Plasir d’amour”, tworzący wraz z dwoma poprzednimi pracami („Waiting”, „Z Tobą chcę oglądać świat”) autobiograficzny „Tryptyk”. 

Zrealizował również takie projekty, jak: „Faust-zdarzenie” wg Marlowe’a/Grotowskiego z muzyką Zbigniewa Kozuba (Festiwal Klasyka Polska w Opolu, Teatr Dramatyczny w Opolu 2009), „Wszystko jutro, czyli lalki wybawione” − na podstawie „Teorematu” Pier Paolo Pasoliniego, z aktorami Teatru Dramatycznego w Opolu (2010), a także dwa projekty w ramach ODRAMY 2010 − VI Międzynarodowych Dni Nowej Dramaturgii w Opolu. Podczas edycji Maat Festivalu w Lublinie w roku 2011 (Peryferia ciała) w Lublinie, połączonej z Konfrontacjami Teatralnymi, pokazał zrealizowany wspólnie z Tomaszem Bazanem projekt „Święto wiosny”. W 2012 roku w ramach cyklu RE//MIX komuny//warszawa stworzył „Projekt: Tomaszewski”. W ramach edycji V Maat Festivalu zrealizował „Projekt Lutosławski… jesteś tym kogo kiedyś znałem”. W 2014 roku po raz pierwszy wyreżyserował też spektakl dla dzieci – „Diabełek Pawełek” (Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu). W 2015 roku z okazji Roku Tadeusza Kantora stworzył dwie prace: „Projekt Mikołaj Kantor Mikołajczyk” (Maat Festival) oraz „Hommage à Tadeusz Kantor” (reż. N. Korczakowska, chor. M. Mikołajczyk, Teatr Polski w Warszawie). W czerwcu 2016 roku przygotował wraz z Janem Komasą widowisko „Ksenofonia. Symfonia dla Innego”, prezentowane w ramach obchodów rocznicy Czerwca 56’ (Poznański Czerwiec) oraz na zakończenie Malta Festival. 

Od 2012 roku współpracuje z Domem Polskim – Zakrzewskim Domem Kultury oraz tamtejszymi seniorami i młodzieżą. Stworzył wraz z nimi „Trylogię Zakrzewską”, na którą składają się: „Teraz jest czas” (2012), „Projekt. Noce i dnie” (2013), „Projekt Jezioro łabędzie” (2014). W 2015 roku premierę miał natomiast „Projekt DEKALOG czyli folwarczne imaginarium”, a rok później „Projekt Ognisty Ptak”. Co roku choreograf proponuje tamtejszej społeczności nowe wyzwania, pracę nad nowymi tematami, rozwój poprzez sztukę. Każdy ze spektakli grany był poza Zakrzewem, na festiwalach oraz scenach większych miast, gdzie przyjmowany był bardzo entuzjastycznie.  W 2017 roku podczas festiwalu Nowe Epifanie w Warszawie miała miejsce premiera spektaklu – „Łomatko!”, a jesienią tego samego roku w Zakrzewie odbyła się premiera pracy „Projekt BOLERO czyli projekt uchodźczy”. We wrześniu 2018 roku premierę miał z kolei spektakl „Projekt Dziadek do orzechów”, a w 2019 roku – „TURANDOT miłość ci wszystko wybaczy”. W 2020 roku powstał z kolei „Zaginiony horyzont”, który miał swoją premierę online, a w 2021 roku –  „Dobranocka – Mamy czas… no nie wiem”. 

Od wielu lat artysta jest również niezwykle aktywny jako choreograf i autor ruchu scenicznego dla twórców teatralnych w teatrach dramatycznych i w operze. Wielokrotnie współpracował z jednymi z najważniejszych artystów współczesnego teatru, między innymi z: Barbarą Wachowicz, Mają Kleczewską, Małgorzatą Dziewulską, Jolantą Ptaszyńską, Natalią Korczakowską, Bogną Podbielską, Katarzyną Raduszyńską, Krzysztofem Warlikowskim, Piotrem Kruszczyńskim, Grzegorzem Jarzyną, Adamem Hanuszkiewiczem, Tomaszem Hynkiem, Wojciechem Szelachowskim, Krzysztofem Garbaczewskim, Andrzejem Bartnikowskim, Krzysztofem Rekowskim, Jackiem Papisem, Michałem Borczuchem, Mikołajem Grabowskim, Łukaszem Chotkowskim, Piotrem Siekluckim, Cezarym Iberem, Krystyną Meissner, Jackiem Jabrzykiem, Leną Frankiewicz, Agatą Puszcz. 

W 2018 roku przygotował autorski spektakl w teatrze dramatycznym „Śmierć w Wenecji czyli czego najbardziej żałują umierający” w Teatrze im. A. Węgierki w Białymstoku. Jako choreograf brał także udział w dwóch projektach w Kaliningradzkim Okręgowym Teatrze Dramatycznym (spektakle „Orkiestra Tytanik” wg tekstu Ch. Bojczewa  oraz „Najłatwiejszy sposób na rzucenie palenia” wg tekstu M. Durnienkowa). Stworzył też choreografię do prologu serialu „Rojst” (reż. Jan Holoubek) emitowanego przez Showmax oraz teledysku promującego serial. W 2019 roku stworzył spektakle: „Śledztwo” (w ramach 45-lecia Polskiego Teatru Tańca), „Lament” (premiera w Białostockim Teatrze Lalek) oraz „Miłość/ ЛЮБОВ” (Zoloti Vorota Teatr w Kijowie). W 2020 roku powstał z kolei „Filmowy serial teatralny RODZINA część pierwsza OFIARA czyli rzecz pospolita trojga miejsc Kijów Mińsk Warszawa / Тэатральны кінасерыял СЯМ’Я частка першая АХВЯРА альбо рэч паспалітая трох гарадоў Кіеў Менск Варшава / Кіно-театральний серіал РОДИНА частина перша ЖЕРТВА або річ посполита трьох міст Києва Мінська Варшави», zrealizowany jako premiera online, a także „Dwie lub trzy rzeczy, które o niej wiem: Sonet prozą o Susan S.” (Międzynarodowy Festiwal Opowiadania). W 2021 roku stworzył choreografię do spektaklu „Alicja” w Teatrze Capitol we Wrocławiu, a także do „Ślubów panieńskich” w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W tym samym roku powstał też spektakl filmowy „Rodzina Misterium Popołudnie Fauna”. 

Od września do grudnia 2015 roku był także dyrektorem artystycznym Sceny Tańca Studio (Warszawa – Teatr Studio), której jest pomysłodawcą. W 2014 roku został uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, przyznawaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest także stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015, 2020). W sezonie 2019/2020 obchodził jubileusz 30-lecia pracy artystycznej.